Słowa Jana III Sobieskiego, które nie umarły

Jan Matejko - http://freepages.history.rootsweb.com/~koby/political/chapter_13/1304jansobieski.html

Jan III Sobieski zapisał się w historii nie tylko jako mężny władca i Król Polski, ale i do dziś cytowane są jego wypowiedzi z ważnych i mniej ważnych wydarzeń z życia Króla. Oto najważniejsze: 

CYTAT 1

Gdybyś wiedzieć, moje serce, albo imaginować mogła, co się ze mną dzieje, i jako myślę o tobie, i że jednej nie opuszczam minuty, musiałabyś się sto razy we mnie kochać bardziej: bo gdyby tak choć trzecią część czasu darować P. Bogu, nie było [by] świętszego nade mnie człowieka. Wierz temu tak, moja duszo, jako ewangelii i jako największej przysiędze, i żebym pewnie, po wczorajszym się usprawiedliwieniu Częstochową, nadaremno na świadectwo Bożego nie brał imienia, który mię niech skaże tego momentu, jeśli inaczej piszę i myślę. Niechże mi się tedy wzajemnie nagradza od ciebie, moja najśliczniejsza dobrodziejko! http://cytatybaza.pl/autorzy/jan-iii-sobieski.html

Z listów do Marysieńki - żony Jana III Sobieskiego

CYTAT 2

Ten sam nieprzyjaciel, któregoś my pobili pod Chocimiem, stoi przed nami. Jesteśmy wprawdzie w obcym kraju lecz nie walczymy dla obcej sprawy. Walczymy za nasz kraj i za chrześcijaństwo, nie dla cesarza, lecz dla Boga. 

Z odezwy do żołnierzy przed bitwą pod Wiedniem w 1683 r. 

CYTAT 3

Łatwo będzie w Polsce o tureckie konie.

Komentarz po bitwie pod Wiedniem. 

CYTAT 4

Przyszliśmy, ujrzeliśmy, a Bóg zwyciężył. 

Słowa wypowiedziane do papieża Innocentego XI, po wygranej bitwie nad Turkami pod Wiedniem. Łać.: Venimus, vidimus, Deus vicit. 

CYTAT 5

A więc poświęcę i ofiaruję najdroższej ojczyźnie moje ciało i życie, mienie i krew swoją; pragnę oddać się całkowicie na utrzymanie czci Bożej, na obronę chrześcijaństwa całego, na obsługę tego istotnego przedmurza (bo nienasycona pycha Porty Ormiańskiej to jeno pozostawiła chrześcijaństwu), mianowicie naszej spólnej matki, Korony Polskiej. 

WYPOWIEDZI:

·        A więc poświęcę i ofiaruję najdroższej ojczyźnie moje ciało i życie, mienie i krew swoją; pragnę oddać się całkowicie na utrzymanie czci Bożej, na obronę chrześcijaństwa całego, na obsługę tego istotnego przedmurza (bo nienasycona pycha Porty Otomańskiej to jeno pozostawiła chrześcijaństwu), mianowicie naszej spólnej matki, Korony Polskiej.

·        Opis: mowa otwierająca rządy, wygłoszona podczas rady wojennej.

·        Źródło: Poczet władców Polski, Tomasz Biber, Maciej Leszczyński.

·        Jeśli jeszcze raz następny poseł przedstawi taki warunek, każę go powiesić.

·        Opis: na turecką propozycję haniebnego pokoju

·        Łatwo będzie w Polsce o tureckie konie.

·        Opis: po bitwie pod Wiedniem.

·        Nauka wszędzie człowieka zdobi – i na wojnie, i u dworu, i doma, i w Rzeczypospolitej widzimy to, że ludzie więcej sobie ważą chudego pachołka uczonego aniżeli pana wielkiego a błazna, co go sobie więc palcem ukazują.

·        Źródło: F. Kulczycki, Pisma do wieku i spraw Jana Sobieskiego, cz. I, s. 19.

·        Przybyliśmy, zobaczyliśmy,a Bóg zwyciężył.

·        Venimus, vidimus, Deus vicit (łac.)

·        Opis: słowa skierowane do papieża Innocentego XI, po zwycięstwie nad Turkami pod Wiedniem.

·        Zobacz też: Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem, Karol V

·        Ten sam nieprzyjaciel, któregoś my pobili pod Chocimiem, stoi przed nami. Jesteśmy wprawdzie w obcym kraju lecz nie walczymy dla obcej sprawy. Walczymy za nasz kraj i za chrześcijaństwo, nie dla cesarza, lecz dla Boga.

·        Opis: przemowa do żołnierzy przed bitwą pod Wiedniem w 1683.

·        Źródło: Leszek Podhorodecki, Wiedeń 1683, Warszawa 2001.

·        Zdumiewa się, i słusznie, cały świat nad nami, nad radami naszymi, (…) zdumiewa się i sama natura, która najmniejszemu i najlichszemu dawszy sposób obrony zwierzęciu, nam tylko samym nie siła jakaś, albo nieuniknione przeznaczenie, ale jakoby z umysłu jakiego nasadzono ujmuje złośliwość. O, dopiero zdumieje się potomność, że po takich zwycięstwach i tryumfach, po tak szeroko na świat rozgłoszonej sławie, spotkała nas teraz, ach, żal się Boże, wiekuista hańba i niepowetowana szkoda, gdy się tedy widzimy bez sposobów i prawie bezradni albo niezdolni do rady.
(…) jeszcze czterdzieści dni i Niniwa zniszczoną zostanie.

·        Źródło: Henryk Olszewski, Sejm Rzeczypospolitej epoki oligarchii 1652–1763, Poznań 1966, s. 26.

cytatybaza.pl
https://pl.wikiquote.org